W trzeciej części wpisu o grach decyzyjnych w szkoleniach, chciałbym skorzystać z zaproponowanego w pierwszym poście modelu patrzenia na takie narzędzia i przeanalizować za jego pomocą grę "Ekonomia Społeczna", opracowaną przez nas w 2016 roku na potrzeby Regionalnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Katowicach.
Poniżej prezentujemy opis gry w kategoriach wymienionych w pierwszej części posta (LINK):
- Prezentacja problemu decyzyjnego: gracze są osobami zarządzającymi wybranym podmiotem z obszaru ekonomii społecznej (m. in. fundacją, Zakładem Aktywizacji Zawodowej), i w każdej rundzie gry podejmują decyzje dotyczące kierunku działania organizacji.
- Lista opcji i parametrów decyzji: w każdej rundzie uczestnicy mogą wybrać jeden lub więcej typów działania organizacji na które przeznaczą jej zasoby. Działania te obejmują m. in. rozwój i szkolenie pracowników, zwiększanie zatrudnienia, pracę ze społecznością lokalną, realizację projektów dla klientów czy działania promocyjne. Dodatkowo w każdej turze uczestnicy mogą wybrać i zagrać jedną z dziesięciu kart specjalnych, obrazujących ich indywidualny wkład w rozwój organizacji.
- Ograniczenia decyzji: głównym ograniczeniem decyzji uczestników jest ograniczony czas i budżet jakim dysponują na realizację planowanego rozwoju organizacji. Czas symbolizowany jest przez pionki, których 10 sztuk mają gracze i które niezbędne są do aktywowania różnych typów działań w grze. Finanse organizacji mają odzwierciedlenie w jej rachunku zysków i strat, a nieprzemyślane decyzje są widoczne w ujemnym lub bardzo niskim wyniku finansowym za kolejne okresy rozgrywki.
- Organizacja procesu decyzyjnego: każda runda składa się z trzech części. W pierwszej uczestnicy dowiadują się jakim wydarzeniom losowym i wpływowi ze strony interesariuszy podlega organizacja. W drugiej części podejmują decyzje operacyjne korzystając z pionków czasu i dostępnych zasobów, w trzeciej zaś podsumowują efekty decyzji i zaznaczają ich efekty na planszy.
- Mechanizmy oceny rozwiązania: każda decyzja graczy znajduje odzwierciedlenie w dwóch miejscach: rachunku zysków i strat firmy oraz w wartości wskaźników społecznych, obrazujących rolę organizacji w otaczającej ją społeczności i jej wpływ na otoczenie. Celem graczy jest maksymalizacja zysku oraz wskaźników społecznych, które łącznie tworzą punktację ich organizacji i pozwalają porównywać efektywność przyjętych strategii.
Podsumowując, "Ekonomia Społeczna" jest przykładem gry decyzyjnej, w której połączenie kilku stosunkowo prostych mechanizmów decyzyjnych (mechanika worker placement, mechanika wyboru kart do zagrania w każdej rundzie, powiązanie decyzji z rachunkiem zysków i strat i wskaźnikami społecznymi) owocuje w grze złożonością decyzji na tyle dużą, że stanowi ona wyzwanie i dobry materiał na szkolenia z osobami dorosłymi zainteresowanymi tematyką ekonomii społecznej. Relację z gry znaleźć można między innymi TUTAJ.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz