 |
| Image courtesy of jscreationzs at FreeDigitalPhotos.net |
Dziś druga część wpisu o omawianiu wyników gry szkoleniowej, tym razem poświęcona przekładaniu obserwacji z gry na realia biznesowe uczestników.
Poza rzadkimi sytuacjami, kiedy uczestnicy pracują na grze lub symulacji o wysokim poziomie realizmu, zaprojektowanej od początku do końca dla swojej branży lub (co nawet rzadsze) konkretnie dla swojej firmy, praktyczne wykorzystanie wniosków z gry wymaga od trenera nieco wysiłku.
Kluczową funkcją omówienia jest pomoc w powiązaniu doświadczenia z gry z konkretnymi decyzjami czy zachowaniami jakie podejmują uczestnicy w swojej pracy zawodowej. W tym celu trener na etapie przygotowania powinien skupić się na następujących elementach mechaniki gry:
- Decyzjach graczy
- Procesach widocznych w grze
- Optymalnych strategiach działania premiowanych w grze
- Rolach i zakresach obowiązków jakie przyjmują na siebie gracze
- Dynamice relacji grupowych w zespołach podczas gry
- Wskaźnikach, sposobach raportowania
Wszystkie te kwestie należy przemyśleć pod kątem tego, czy mogą one być potraktowane jako metafora pracy w firmie i czy wnioski z obserwacji tych obszarów dają uczestnikom użyteczne wskazówki, dotyczące optymalizacji własnego funkcjonowania w miejscu pracy lub innym obszarze, którego dotyczy szkolenie z grą. Jeśli tak, to każdy z potencjalnie użytecznych obszarów powinien zostać poddany refleksji podczas dyskusji z grupą. Co ważne, omówienie to jest konieczne nawet w przypadku bardzo oczywistych i mocno zapadających w pamięć doświadczeń, których dostarczają lepiej zaprojektowane gry szkoleniowe. Etap refleksyjnej obserwacji i konceptualizacji wniosków pomaga w każdej sytuacji upewnić się, że wszyscy uczestnicy w podobny sposób wyciągnęli z gry pożądane wnioski i lepiej zapamiętali najbardziej użyteczne elementy rozgrywki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz