Punkty życia (lub wytrzymałości), którymi dysponuje kierowana przez gracza postać są jednym z często stosowanych w grach mechanizmów, który pozwala graczom na kontrolę stanu zdrowia swojej postaci. Co ważniejsze punkty życia, dają jednak graczowi możliwość popełniania błędów / nieoptymalnych ruchów przez pewien czas zanim poniesie on porażkę w grze. Jeśli spojrzymy na punkty życia z perspektywy grywalizacji, dają one nam kilka ciekawych możliwości zastosowania w programie szkoleniowym.
Po pierwsze, punkty życia są jednym z mechanizmów ograniczających dotkliwość negatywnej informacji zwrotnej dla osoby uczącej się. Niezaliczenie testu, zadania czy ćwiczenia w formie, która pozwala spróbować jeszcze raz jest zdecydowanie mniej demotywujące niż trwała negatywna ocena, której nie można zmienić. Jednocześnie jednak limitowana liczba punktów życia pozwala utrzymać motywację lepiej niż nieograniczone powtórzenia.
Drugą ciekawą cechą punktów życia jest możliwość ich zdobywania w trakcie rozgrywki (lub zgrywalizowanego programu edukacyjnego) za wyjątkowo dobre posunięcia. Co ważne, górny limit punktów powinien być ustawiony tak, żeby niemożliwa była sytuacja, kiedy jakiś uczestnik przez dłuższy czas radzi sobie dobrze i uzbiera bardzo dużą liczbę punktów, a następnie pod koniec programu edukacyjnego zredukuje swoją aktywność do zera, po prostu konsumując zdobyte punkty.
Trzecim mechanizmem stosowanym w powiązaniu z punktami życia jest dodatkowe wyróżnienie na koniec poziomu (albo cyklu zajęć, szkolenia, symulacji) za pozostałe, niezużyte punkty. Premiuje ona oszczędne ich użycie przez lepiej radzących sobie uczestników, jednocześnie zachowując ich podstawową funkcję - ochronę motywacji dla osób które radzą sobie gorzej i wolniej przyswajają nową wiedzę.
 |
| Szanse stosowane w teleturnieju "Jeden z dziesięciu" to klasyczny przykład punktów życia zastosowanych jako element urozmaicający rywalizację / źródło |
Mechanizmem często stosowanym w grach, którego użycie można rozważyć także w grywalizacji szkoleniowej jest odnawianie punktów życia z czasem. Efektywnie mechanizm ten tworzy limit prób wykonania jakiegoś zadania w określonym przedziale czasu, co może dać ciekawe efekty w przypadku trudniejszych zadań, wymagających dużej liczby powtórzeń dla ich skutecznego opanowania, albo w przypadku zadań bardzo wymagających poznawczo, których nadmierne powtarzanie może negatywne odbić się na koncentracji uczestnika szkolenia.
Od strony technicznej wiele platform i aplikacji mających elementy grywalizacji posiada gotowe zaimplementowane mechanizmy punktów życia. W warsztatach nieposiadających komponentu cyfrowego możemy sięgnąć po elementy takie jak naklejki, symbole punktów życia na dużym arkuszu wywieszonym we wspólnej przestrzeni czy w końcu po elementy takie jak żetony / tokeny pozostające w dyspozycji graczy lub prowadzącego. Warto nadać punktom życia formę jak najbardziej namacalną, tak, żeby uczestnicy dokładnie wiedzieli jakim ich zasobem dysponują.
Na koniec, podobnie jak w kolejnych wpisach z tej serii, prezentujemy
krótkie podsumowanie najważniejszych treści z tego posta w formie kart z
opisem omówionej techniki. Zachęcamy do ich ściągania, udostępniania,
drukowania i używania jako inspiracji do tworzenia własnych narzędzi
grywalizacyjnych w edukacji:
Gry z punktami życia są dla mnie najlepsze
OdpowiedzUsuń